سازمان ملل متّحد، ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱، سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی – دبیر کلّ سازمان ملل متّحد بان کی مون، برای چهارمین سال متوالی، سابقۀ حقوق بشر ایران را به شدّت مورد انتقاد قرار داده و گفته نقض حقوق بشر در ۱۲ ماه گذشته «ادامه یافته و شدّت گرفته» است.

آقای بان در گزارشی که دیروز منتشر شد گفت که ایران سخت گیری خود بر مدافعان حقوق بشر، کنشگران حقوق زنان و روزنامه نگاران را تشدید کرده است.

دبیر کل گفت که از رویدادهای اخیر، از جمله «افزایشی قابل توجّه» در استفادۀ ایران از مجازات اعدام و افزایش محاکمه های ناعادلانه، قطع عضو و استفاده از شکنجه و دستگیری و بازداشت های خودسرانه، «عمیقاً نگران» است.

آقای بان از حکومت ایران خواست به حقوق همۀ شهروندان خود احترام بگذارد، امّا به ویژه به «نقش مهم و سازندۀ وکیلان و کنشگران حقوق بشر در حفظ حقوق بشر» اشاره کرد و از ایران خواست «آزادی بیان و آزادی تجمّع را کاملاً تضمین نماید و فضای بیشتری برای کار مستقل آنها باز کند.»

در گزارش همچنین محدودیت های موجود برای «اقلیت های دینی غیر رسمی» نیز مورد تأکید قرار گرفته و به ویژه از ادامۀ آزار جامعۀ بهائیان ایران ابراز «نگرانی جدّی» شده است.

آقای بان نوشت بهائیان در دسترسی به آموزش عالی با محدودیت هایی مواجه اند و افزود این شکل تبعیض امسال با تلاش حکومت در تعطیل کردن یک اقدام غیر رسمی برای آموزش به اعضای جوان جامعۀ بهائی که از ورود به دانشگاه محرومند، به اوج خود رسیده است.

به گفتۂ او: «بنا بر گزارش های متعدد، در ۲۱ مه ۲۰۱۱، نیروهایی امنیتی به خانۀ افراد فعّال در مؤسسۀ آموزش عالی بهائی یورش بردند و ۱۵ نفر از اعضای آن را در شهرهای مختلف مانند گوهردشت، اصفهان، کرج، ساری، شیراز، تهران و زاهدان دستگیر کردند...»

آقای بان همچنین دربارۀ سرنوشت هفت رهبر ملّی بهائیان که در سال ۲۰۰۸ دستگیر و در ۲۰۱۰ به حدود ۲۰ سال زندان محکوم شدند، صحبت کرده و اشاره کرد که این محکومیت سنگین در اوایل امسال تأیید شده است.

او گفت: «کمیساریای عالی حقوق بشر بارها این پرونده را در نامه ها و ملاقات های خود با مقامات ایرانی مطرح کرده و نگرانی عمیق خود را از برآورده نشدن شرایط دادرسی قانونی و محاکمۀ عادلانه در این دادگاه ابراز کرد.»

بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متّحد، از این گزارش و نتیجه گیری های آن استقبال کرد.

«گزارش آقای بان در مجموع بار دیگر نظام کنونی ایران را متّهم کرده و تلاش گستردۀ حکومت برای سرکوب مطالبات شهروندان خود در زمينۂ عدالت، دموکراسی و شفافیت را مستند نموده است.»

«بهائیان مدت هاست از نابردباری فزاینده و مستمر جمهوری اسلامی، که هر نگرش یا نظر خارج از متون رسمی شان را بر نمی تابد، رنج برده اند. گزارش آقای بان آشکارا میزان فشاری را نیز که بر بسیاری از گروه های دیگر – از زنان گرفته تا روزنامه نگاران و وکیلان – وارد می شود، مستند می سازد.»

«گزارش همچنین امتناع ایران از همکاری با گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متّحد را مطرح و اشاره می کند از سال ۲۰۰۵ به آنها اجازۀ ديدار از ایران برای بررسی وضعیت آنجا داده نشده است.»

خانم دوگال گفت: «ما امیدواریم که جامعۀ بین المللی اين موضوع را در نظر داشته باشد و تلاش خود را برای اين که ایران به آزار ناعادلانۀ شهروندان خود پایان دهد، پیگيری کند.»