بارسلونا, اسپانیا — بیش از ٥۰ نفر در " کنفرانس حاکمیّت و دین" که اخیراً در ساختمان نمادی پالائو رابرت (Palau Robert) در اسپانیا برگزار شد گرد هم آمدند.

این کنفرانس با حمایت مشترک جامعۀ بهائی اسپانیا در هم‌کاری با هفت سازمان و مؤسّسۀ دیگر از جمله دانشگاه بارسلونا، انجمن گفتگوی بین‌ادیانی یونسکو (UNESCO) و مدیریّت کلّ امور مذهبیِ حکومت کاتالونیا ترتیب داده شده بود.

سرجیو گارسیا، نمایندۀ جامعۀ بهائی توضیح داد که ترتیب دهندگان کنفرانس می‌خواستند که با استفاده از بصیرت‌هایی از علم و دین، گفتگو در بارۀ یک ساختار اجتماعی عدالت‌پرور و صلح‌‌جوی جدیدی را ترویج دهند.

دکتر گارسیا گفت "منظور از این کنفرانس آن بود که فضایی برای تأمّل و بازنگری بر کمک دین به پیشرفت اجتماع به طور کلّی، و به ساختارها، فرایندها، و ابزار حاکمیّت مطلوب بطور خاصّ، بگشاید. چالشی که باید با آن رویارویی می‌شد آن بود که چگونه به جای فضایی که در آن افراد مختلف می‌آیند تا نوشتار خود را ارائه دهند و بروند، فضایی جمعی ایجاد شود."

روز افتتاحیّه گردهمایی در ابعاد تئوری موضوع حاکمیّت و دین متمرکز بود و تعدادی از موضوعات مربوطه مورد بررسی قرار گرفت. آنچه در روز بعد ادامه یافت سخنرانی‌هایی بود در بارۀ کمک‌های عملیِ دین به پیشرفت اجتماعی.

اوّلین نشست از پنج میزگردی که برگزار شد، به تعریف مفهوم حاکمیّت و رابطۀ آن با دین پرداخت. خانم نورا وحدت که اوّلین سخنران بود اظهار داشت "مفهوم حاکمیّت روندی را در بر می‌گیرد که در آن دولت، سازمان‌های غیر دولتی (NGOs)، نهادهای جامعه، و بخش‌ خصوصی همگی امور و منابع همگانی را اداره می‌کنند."

سپس امین اِخِیا، تاریخ‌دان، بررسی نمود که چگونه دین الهام‌بخش ضوابط اخلاقی‌ والا‌یی بوده و اشکال‌ مترقّی ساختار اجتماعی را در اعصار مختلف امکان‌پذیر کرده است. وی گفت "نهایتاً کارآیی مؤسّسات حاکم بر اجتماع بستگی به خصایص مردمی دارد که در آنها مشارکت دارند."

در نشست دوّمِ میز گرد، مار گری‌یرا، مدیر مؤسّسۀ جامعه‌شناسیِ دین در دانشگاه مستقلّ بارسلونا (Universitat Autonomo)، این نظر رایج را که جوامع کثرت‌گرا و مدرن منجر به کنار زدن دین می‌شوند زیر سؤال برد. وی در سخنرانی خود با نقل آمار تجربی در تأیید نتیجه‌گیریش، بررسی نمود که چگونه دین می‌تواند در جوامع مدرن شکوفا شود.

اظهارات دکتر گری‌یِرا از سوی عضو دیگر میز گرد، سیلویا البردا تیانا، پرفسور تعلیم و تربیت در دانشگاه بین‌المللی بارسلون، تأیید گردید. دکتر تیانا اظهار داشت "چشم‌اندازهای انسان‌گرایانه‌ای که دین عرضه می‌دارد می‌تواند پیشرفت همه‌جانبه‌تر بشر را ترویج دهد و نهادهای مذهبی به بهبود شرایط برای جوامع عادل‌تر، منصف‌تر و پایدارتر کمک می‌کنند."

در روز دوم، دو سخنرانی نظرهایی کوتاه بر نقش دین در پیشرفت اجتماع را عرضه کردند. اوّلینِ آنها بررسی نمود که چگونه فضاهای متعدّدی برای گفتگوی بین‌ادیانی در اسپانیا موجب آزادی و تکثّر مذهبی شده‌ است و دومین سخن‌رانی بر کمک‌های اجتماعی دین به دنیایی جهانی شده نظر افکند.

در نشست پایانی، خوزه ردریگز، پرفسور جامعه‌شناسی در دانشگاه بارسلونا، بینش‌های حاصله از مطالعاتی را در میان گذاشت که نشان می‌دهند دین از طریق ترویج هم‌بستگی اجتماعی و اقدامات خالصانه کمک بسزایی به ایجاد سعادت و خوشحالی می‌کند.

دکتر گارسیا با بازنگری بر مجهودات سازمان‌های هم‌کاری‌کننده برای ترویج گفتگو دربارۀ حاکمیّت، توضیح داد که این کنفرانس "می‌تواند راه را برای گرد‌هم‌آیی جدیدی بگشاید که در آن نمایندگانی از همۀ اقشار اجتماع بتوانند مشترکاً به [تحوّل و] تکامل تفکّر اجتماعی در زمینه‌های مربوط به بهبود اجتماع کمک ‌کنند."

این دومین همایش‌ از سلسله کنفرانس‌هایی بود که در سال‌های آینده جوانب مختلف حاکمیّت از قبیل حاکمیّت جهانی، اقتصاد سیاسی، رسانه‌ها و برنامه‌های عمومی، و امنیّت عمومی را بررسی خواهد کرد.

یکی از مهم‌ترین اساس برگزاری این کنفرانس آن بود که مشورت و گفتمان لازمۀ بقای پیشرفت می‌باشند و آنکه رقابت برای قدرت، کوشش‌های دسته‌جمعی را برای رسیدگی به معضلات اجتماع تضعیف می‌کند.