جاکارتا, اندونزی — دین سهمی منحصر‌ به فرد در پیشرفت اجتماعی و تحقق صلح دارد.

این یکی از ایده‌هایی است که دفتر منطقه‌ای جامعۀ جهانی بهائی (BIC) در جاکارتا، از زمان تأسیس آن در دو سال پیش، در حال بررسی و کاوش آن بوده است.

آقای چانگ مینگ هوی (Chong Ming Hwee)، نمایندۀ دفتر منطقه‌ای جامعۀ جهانی بهائی در جاکارتا، توضیح می‌دهد:«دین و معنویت عمیقاً در قلوب مردم آسیای جنوب شرقی ریشه دارد. اصول و ارزش‌های دینی، از ویژگی های بارز و برجستۀ زندگی روزانۀ ما، آگاهی، افکار، تصمیمات و اقدامات ما شده است.»

آقای چانگ ادامه می‌دهد:« نقش دین در دنیای مدرن را باید بازنگری کنیم و به طور جمعی بینش‌های جدیدی در مورد سهمی که دین می‌تواند در پیشرفت کل اجتماع ایفا نماید به دست آوریم.»

در این رابطه، دفترجامعۀ جهانی بهائی در جاکارتا در گفتگو حول این موضوع سهیم بوده است که چگونه آموزه‌های معنوی می‌توانند با از ایجاد یک حس هویت انسانی که فرای تقسیم‌بندی‌های دینی، قومی و ملیتی است آگاهی از یگانگی نوع انسان را پرورش دهند.

در کانون این تلاش، این اعتقاد قرار دارد که دین به عنوان نظامی از دانش که بصیرتی منحصر بفرد درمورد ماهیت انسان و اجتماع فراهم می‌کند، قدرت آن را دارد که با بهره گیری از قوۀ اختیار انسان، الهام بخش افراد و جمعیت‌ها در ایجاد تعهد برای اقدامات عملی باشد.

آقای چانگ توضیح می‌دهد:«شاید اکنون بیش از هر زمان دیگری، نیاز به فهم قوای سازنده دین داریم. ما باور داریم که دین علیرغم سوءاستفاده‌ از آن در قرون گذشته و زمان حال، می‌تواند مردم را قادر سازد تا بر تعصبات دیرینۀ خود غلبه کنند و با یکدیگر برای بنای یک اجتماع هماهنگ و مبتنی بر عدالت همکاری نمایند.»

تاریخ دیانت بهائی در آسیای جنوب شرقی به زمان حضرت بهاءالله بازمی‌گردد. در اواخر قرن هجدهم میلادی، دو فرد بهائی در سراسر این منطقه سفر کردند و از شهرها و روستاهایی که امروز در میانمار، تایلند، سنگاپور و اندونزی قرار دارند دیدار نمودند. در نتیجۀ تلاش‌های آن‌ها برای به اشتراک گذاشتن آموزه‌های بهائی با دیگران، چندین جامعۀ نوپای بهائی شکل گرفت.

با گذشت دهه‌های متمادی، جوامع بهائی در همۀ کشورهای منطقه تأسیس شده‌اند و در مسیر ترویج وحدت و ساخت جوامعی می‌کوشند که در آن‌ها اصول محوری دیانت بهائی مانند یگانگی نوع انسان و برابری زن و مرد بطور فزاینده‌ای در الگوهای جدیدی از تعامل و روابط نمود پیدا می‌کند.

تأسیس دفتر جامعۀ بهائی در جاکارتا در سال ٢٠١٤ مرحلۀ مهمی در تلاش‌های جامعۀ بهائی برای مشارکت در اندیشه‌های مربوط به پیشرفت اجتماعی و معنوی در آسیای جنوب شرقی بود. عمدۀ ادیان جهان در این‌جا حضور دارند و بنابراین مسئلۀ نقش دین در ترویج صلح و وحدت بسیار موضوعیت دارد.

تلاش‌های جامعۀ جهانی بهائی در همکاری با دیگران از جمله اتحادیۀ کشورهای جنوب شرق آسیا (ASEAN)، اصلی‌ترین سازمان منطقه‌ای آسیای جنوب شرقی، صورت می‌گیرد. از جملۀ این تلاش‌ها می‌توان به شرکت در کنفرانس‌ها وهمایش‌ها، ایجاد فضاهایی برای گفتگو میان فعالان حوزه‌های متنوع و انتشار مقالات اشاره کرد.

به عنوان نمونه در سال گذشته، جامعۀ جهانی بهائی در یک پروژۀ مربوط به بنیاد آسه‌آن (ASEAN) با موضوع بررسی نقش سازمان‌های دینی در مشارکت برای بهبود منطقه همکاری کرد. همچنین از یکی از نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی دعوت به عمل آمد تا به عنوان یکی از سخنران ‌های اصلی در دومین کنفرانس سالانۀ صلح بین‎المللی مالانگ (Malang) در ماه اوت حضور یابد.

آقای چانگ ضمن تامل بر پویایی مردمان آسیای جنوب شرقی می‌گوید که پیشرفت‌های به دست‌آمده در زمینۀ گفتگو دربارۀ صلح «بیانگر تمایل و اشتیاق این مردم به داشتن منطقه‌ای بهتر است.»

«ما امیدواریم مجموعه‌های روبه رشدی از افراد و گروه‌ها، دوشادوش یکدیگر برای بهبود اجتماع فعالیت کنند.»