سانتیاگو, شیلی — رنگ‌های زنده، موسیقی شاد و شکوه فرهنگ اقوام متنوع آمریکای جنوبی در مراسم افتتاح کنفرانسی تاریخی در سانتیاگو به نمایش درآمدند. حاضران که شمار آن‌ها نزدیک به پنج هزار نفر می‌رسید با شور و هیجان خاصی گشایش معبد بهائی قارۀ آمریکای جنوبی را جشن گرفتند.

ویدئویی که شادی و انرژی شرکت‌کنندگان در این کنفرانس را به تصویر می‌کشد در اینجا قابل مشاهده است.

صحنۀ تالار «سانتیاگو مووی استار» (Santiago Movistar )محل اولین بخش مراسم بود. افرادی از گروه‌های سنی مختلف با تلاوت دعا، ایراد سخنرانی و اجرای موسیقی، رقص و نمایش، گوشه‌ای از میراث فرهنگی غنی آمریکای جنوبی را با دیگران به اشتراک گذاشتند و ارتباط بین آئین بهایی و این قاره را مورد بررسی قرار دادند.

خانم آنتونلا دمونته، ( Antonella Demonte ) به نمایندگی از بیت العدل اعظم، پیام مخصوص آن نهاد خطاب به حاضران را قرائت کرد. در این پیام از زمان حال به عنوان «ایّامی» یاد شده که عالم بهائی پس از «مجهودات خالصانه»، «شاهد توفیقی عظیم می‌باشد».

در پیام آمده است: «فرایند بنای مشارق اذکار، اقدامی که بدایت آن را در ایام حیات جمال قدم می‌توان یافت، به مرحله‌ای رسیده است که امروز در هر یک از قارات عالم یک اُمّ‌المعابد بهایی مستقر است».

این پیام بیان می‌کند «مشعل روحانی پرقدرتی اکنون در دامنه سلسله کوه‌های آند در تلألو و نورافشانی کامل است». این بنا یک موسسۀ حیاتی و نمایانگر «دو جنبۀ اساسی و لاینفکّ حیات بهائی یعنی عبادت و خدمت است.»

برنامۀ کنفرانس با بررسی تاریخچه و سیر پیشرفت آئین بهایی در آمریکای جنوبی ادامه یافت.

در میان نخستین بهائیانی که برای تقسیم عقاید خود با دیگران پا به خاک آمریکای جنوبی گذاشتند سه زن دلیر اهل آمریکای شمالی، به نام‌های مارثا روت ( Martha Root)، ‌ لئونورا آرمسترانگ (Leonora Armstrong) و می مکسول (Maxwell May )بودند. سه بازیگر نمایش رزهای سفید آمریکا (Las Rosas Blancas de America) با اجرای تأثیرگذار خود، یاد و خاطرۀ اقدامات قهرمانانۀ این سه بانو در نخستین دهه‌های قرن بیستم را زنده نمودند.

این کنفرانس همچنین به سایر دستاورد‌های جوامع پویای بهائی در سرتاسر این قاره و استعداد مردمان مخلص و خوش‌قلب این منطقه که از هر پیشینه‌ای از پیام حضرت بهاءالله استقبال می‌کردند، پرداخت.

یکی از موضوعات بسیار الهام‌بخش روز اول کنفرانس، اقبال تاریخی مردمان بومی آمریکای جنوبی بود که «پیام حضرت بهاءالله و آیین وی را پذیرفته و قدرت کلام الهی را وسیله‌ای برای آزادسازی روح انسانی و تقلیب جامعه بشری شناختند».

سخنرانانی از میان نمایندگان بومی، حاضران را با شرح سرگذشت خود به شدت تحت تأثیر قرار دادند.

موسیقی و برنامه‌های هنری، تالار کنفرانس را غرق در سرور و شادی ساختند.

دو روز دیگر از کنفرانس باقی مانده است که در طی آن‌ها جنبه‌های بسیار دیگری از پیشرفت آئین بهایی بررسی خواهد شد.